Νερό...νεράκι

Σήμερα στο σχολείο διαβάσαμε το βιβλίο της Κατερίνας Γιαννίκου "Δε φοβάμαι... το νερό- το μεγάλο ταξίδι του νερού". Μιλάει για τις σταγόνες του νερού και πως ταξιδεύουν από την θάλασσα στον ουρανό , από τα σύννεφα στο ποτάμι, από τα χιόνια στις πηγές και τόσα άλλα που εμείς τα ζωγραφίσαμε έτσι:

Παίξαμε με τα γράμματα Ν, Ε, Ρ, Ο που φτιάχνουν την λέξη νερό.

Η κυρία ανακάτευε την σειρά και εμείς τα βάζαμε πάντα σωστά...
Γελούσαμε κάθε φορά από την παράξενη λάθος λέξη...

Μάθαμε το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου "το ποταμάκι".

 -Από που είσαι, ποταμάκι;
- Από 'κείνο το βουνό.

- Πώς τον λέγαν τον παππού σου;
- Σύννεφο στον ουρανό.

- Ποια είναι η μάνα σου;
- Η μπόρα.

- Πώς κατέβηκες στη χώρα;
- Τα χωράφια να ποτίσω
και τους μύλους να γυρίσω.

- Στάσου να σε ιδούμε λίγο,
ποταμάκι μου καλό.
- Βιάζομαι πολύ να φύγω,
ν' ανταμώσω το γιαλό.

και το βάλαμε στον πίνακα μαζί με τα άλλα ποιηματάκια.

Το ακούσαμε όπως το μελοποίησε και ερμηνεύει ο Γιάννης Ζουγανέλης 

και το τραγουδήσαμε με συνοδεία κρουστών μουσικών οργάνων.

Μετά με  μια ωραία μπλε φόδρα γίναμε εμείς το ποτάμι και το παίξαμε με τον αγαπημένο μας φίλο που ανέλαβε τον ρόλο του ποιητή!

Η κυρία Κατερίνα το ετοίμασε και σε εικονόλεξο με πολλές εικόνες,

αλλά δεν μας δυσκόλεψε!

Όχι δεν τελειώσαμε εδώ, είπαμε το ταξίδι του νερού είναι πολύ μεγάλο και συνεχίζουμε... αύριο!